“اکونومیست” در گزارشی هشدارآمیز به ائتلاف رو به رشد چین، روسیه، ایران و کره شمالی اشاره کرده و آن را تهدیدی جدی برای غرب و به ویژه آمریکا توصیف میکند. این ائتلاف، که بر پایه مخالفت با سلطه آمریکا شکل گرفته، در زمینههای مختلفی از جمله تبادل فناوری نظامی، اطلاعات و دانش فنی، همکاریهای اقتصادی و حتی برنامههای فضایی، در حال تقویت همکاریهای خود است.
همکاریهای نظامی و فنی:
- تبادل تسلیحات: ارسال موشک، پهپاد و تجهیزات نظامی از سوی ایران و کره شمالی به روسیه و استفاده چین از قطعات و فناوریهای دوگانه برای پشتیبانی از صنایع دفاعی روسیه، نمونههایی از این همکاریهاست.
- اشتراکگذاری اطلاعات: تبادل اطلاعات درباره فناوریهای نظامی و تجربیات عملیاتی در جنگها، به ویژه بین ایران و روسیه، به ارتقای تواناییهای نظامی هر دو طرف کمک میکند.
- همکاری در حوزه فضایی: همکاریهای فضایی بین روسیه و چین، به ویژه در زمینه توسعه موشکهای بالستیک قارهپیما، نگرانیهای جدی در مورد افزایش تواناییهای هستهای این دو کشور ایجاد کرده است.
پیامدهای این ائتلاف:
- کاهش توانایی بازدارندگی غرب: افزایش تواناییهای نظامی این ائتلاف، هزینههای دفاعی غرب را افزایش داده و توانایی آن را برای بازدارندگی دشمنان کاهش میدهد.
- تغییر توازن قدرت جهانی: تقویت این ائتلاف، نظم جهانی موجود را به چالش کشیده و ممکن است منجر به ایجاد یک قطبی جدید در روابط بینالملل شود.
- افزایش تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیکی: این ائتلاف، رقابتهای ژئوپلیتیکی بین غرب و شرق را شدت بخشیده و احتمال وقوع درگیریهای نظامی را افزایش میدهد.
چالشهای پیش روی غرب:
- تخصیص منابع محدود: غرب با چالش تخصیص منابع محدود برای مقابله با تهدیدات متعدد روبرو است.
- تصمیمگیریهای دشوار: غرب باید تصمیمات دشواری در مورد نحوه پاسخگویی به این تهدیدات اتخاذ کند.
- ضرورت همکاری بینالمللی: برای مقابله مؤثر با این چالش، غرب نیازمند تقویت همکاری با متحدان و شرکای خود است.
نتیجهگیری:
ائتلاف رو به رشد چین، روسیه، ایران و کره شمالی، یک واقعیت جدید در روابط بینالملل است که نیازمند توجه جدی و پاسخهای هوشمندانه از سوی غرب است. این ائتلاف، با بهرهگیری از فناوریهای نوین و همکاریهای گسترده، توانایی ایجاد تغییرات بنیادین در نظم جهانی را دارد.